استان چهارمحال وبختیاری یکی از کوچکترین استان‌های کشور است که در منطقه‌ای بین مرکز، غرب و جنوب ایران واقع گردیده، به گونه‌ای که از شمال و شرق با استان اصفهان، از جنوب با استان کهگیلویه و بویراحمد و از غرب با استان خوزستان مرز مشترک دارد. همچنین مرز مشترک کوچکی نیز در شمال غرب خود با استان لرستان دارد. این استان از نظر جمعیت در رتبه بیست و ششم و از نظر وسعت در رتبه وسعت در رتبه بیست و پنجم استان های کشور قرار دارد.
به علت وجود میانگین ارتفاع بیش از ٢١۵٠ متر از سطح دریا، این استان به بام ایران نیز معروف است. مرکزش شهرکرد بوده(مرتفع‌ترین مرکز استان با ارتفاع ٢٠۶۶متر) و علاوه بر آن ٩شهرستان دیگر را نیز در خود جای داده است. این شهرستان‌ها شامل لردگان، بروجن، فارسان، خانمیرزا، کیار، اردل، کوهرنگ، سامان و بن می‌باشند.
در نام این استان دو واژه خودنمایی می‌کند. نخست واژه “چهارمحال” که به خاطر وجود ۴منطقه یا محل به نام‌های کیار(شهرستان کیار امروزی بجز بخش ناغان)، گندمان(شهرستان بروجن امروزی)، لار(شهرستانهای شهرکرد، سامان و بن امروزی) و میزدج(شهرستان فارسان امروزی) و سپس واژه “بختیاری” که به دلیل وجود ایل‌های بختیاری (ساکن در شهرستانهای لردگان، کوهرنگ، اردل و بخش ناغان از شهرستان کیار امروزی) در نامگذاری این استان مورد استفاده قرار گرفته است.
پیش شمارهء تلفن های ثابت در این استان ۰۳۸ بوده و خطوط تلفن دائمی اوپراتور همراه اول با ۰۹۱۳ شروع می شود . همچنین پلاک گذاری خودروهای این استان با کدهای ایران۷۱ و ۸۱ انجام می گردد که ۷۱ جهت راهنمایی ورانندگی شهرستان شهرکرد منظور شده و ۸۱ جهت سایر شهرستانهای استان مدنظر قرار دارد . حرف(ب) جهت بروجن، حرف(ج) جهت اردل، حرف(د) جهت فارسان، حرف(س) جهت لردگان و حرف(ص) جهت کوهرنگ تعیین شده است . سایر شهرستانهای این استان نیز تحت پوشش پلاک گذاری این شش مرکز قرار می گیرند .
بلندترین نقطهء این استان، قلهء زردکوه با ارتفاعی بیش از ۴٢٠٠ متر بوده که همواره پوشیده از برف است. همچنین قله‌هایی همچون فرت، گره، هزار دره، رگ و… در این استان واقع شده اند. خرسان‌رود، در مرز بین این استان و کهگیلویه در جریان بوده، همچنین سرچشمه اصلی زاینده‌رود، دز و سه شاخه اصلی تشکیل دهندهء کارون(ارمند، کوهرنگ و بازفت) نیز در چهارمحال و بختیاری قرار دارد .
کباب بختیاری اصیل، شوربای قیمه‌ریز، اُماج، کشک و کدو، اُریز، آش انار، شله بریان، اُترشی، کاچی شیر، فتیر، کاکولی، گردو پلو، رِکو و ماست میش با شکر یا شیره‌ی انگور از غذاهای محلی این استان به‌شمار می‌روند.
در این استان قالی بختیاری و قالی قشقایی یا یلمه، گبه، جاجیم و گلیم سوماک می‌بافند. نمدمالی، گیوه‌دوزی، چوقا که لباس مردان بختیاریست، بافت سیاه‌چادر یا بهون و قفل‌سازی سنتی نیز از صنایع دستی استان چهارمحال و بختیاری به‌شمار می‌روند.
از جمله سوغات استان چهارمحال و بختیاری، می‌توان گز بلداجی، عسل، بادام، قره قوروت یا قارا، کشک، نبات، پولکی، گیاهان دارویی و غذایی مانند پونه وحشی، سیر وحشی، تره کوهی، کرفس کوهی و پاغلا، قالی و محصولات کشاورزی را نام برد.
چهارمحال و بختیاری جاذبه‌های طبیعی و تاریخی زیادی را در خود جای داده است. شهرکرد بیشتر به جاذبه‌های گردشگری طبیعی خود شهرت دارد، که معروف‌ترین و زیباترین آن‌ها، آبشار تونل کوهرنگ، چشمه دیمه، تالاب بین‌المللی چغاخور، غار یخی چما و دشت لاله‌های واژگون است. از دیگر جاذبه های گردشگری این استان می توان، آبشار آتشگاه لردگان، آبشار دره عشق شهرکرد، پارک ملت شهرکرد، پارک ملی تنگ صیاد فرخشهر، پل تاریخی زمان خان شهرکرد، چشمه سیاسرد بروجن، خانه ستوده چالشتری شهرکرد، سد زاینده رود در سامان، قلعه جونقان در شهرکرد و…. را نام برد.
در زیر تصاویری از جاذبه های گردشگری استان چهارمحال و بختیاری قرار داده شده است:
