استان چهارمحال وبختیاری یکی از کوچکترین استان‌های کشور است که در منطقه‌ای بین مرکز، غرب و جنوب ایران واقع گردیده، به گونه‌ای که از شمال و شرق با استان اصفهان، از جنوب با استان کهگیلویه و بویراحمد و از غرب با استان خوزستان مرز مشترک دارد. همچنین مرز مشترک کوچکی نیز در شمال غرب خود با استان لرستان دارد.
به علت وجود میانگین ارتفاع بیش از ٢١۵٠ متر از سطح دریا، این استان به بام ایران نیز معروف است. مرکزش شهرکرد بوده(مرتفع‌ترین مرکز استان با ارتفاع ٢٠۶۶متر) و علاوه بر آن ٩شهرستان دیگر را نیز در خود جای داده است. این شهرستان‌ها شامل لردگان، بروجن، فارسان، خانمیرزا، کیار، اردل، کوهرنگ، سامان و بن می‌باشند.
در نام این استان دو واژه خودنمایی می‌کند. نخست واژه “چهارمحال” که به خاطر وجود ۴منطقه یا محل به نام‌های کیار(شهرستان کیار امروزی بجز بخش ناغان)، گندمان(شهرستان بروجن امروزی)، لار(شهرستان‌های شهرکرد، سامان و بن امروزی) و میزدج(شهرستان فارسان امروزی) و سپس واژه “بختیاری” که به دلیل وجود ایل‌های بختیاری (ساکن در شهرستان‌های لردگان، کوهرنگ، اردل و بخش ناغان از شهرستان کیار امروزی) در نامگذاری این استان مورد استفاده قرار گرفته است.
بلندترین نقطهء این استان، قلهء زردکوه با ارتفاعی بیش از ۴٢٠٠ متر بوده که همواره پوشیده از برف است. همچنین قله‌هایی همچون فرت، گره، هزار دره، رگ و… در این استان واقع شده اند. خرسان‌رود، در مرز بین این استان و کهگیلویه در جریان بوده، همچنین سرچشمه اصلی زاینده‌رود، دز و سه شاخه اصلی تشکیل دهندهء کارون(ارمند، کوهرنگ و بازفت) نیز در چهارمحال و بختیاری قرار دارد .
تالاب گندمان
آبشار آتشگاه
پل تاریخی زمان خان
تالاب چغاخور
تالاب چغاخور
باغ خان
دیمه
زردکوه
دریاچه شلمزار