سریلانکا کشور ساحل های پهناور، آثار تاریخی بسیار، مردم خون گرم و غذاهای خوشمزه و مرقون به صرفه است. پایتخت این کشور شهر کلمبو و به وسیله خلیج منار و تنگه پالک از شبه جزیره هند جدا شده است و در اقیانوس هند در جنوب غرب بین خلیج بنگال واقع شده است و در افسانه های هندی گفته میشود که یک پل که امروزه به آن پل آدم گفته می شود بین کشور هند و سریلانکا وجود داشته است.
زبان‌های رسمی آن سینهالی و تامیل است، جمعیت این کشور ۲۰ میلیون و دویست هزار نفر است. ۷۵ درصد از مردم این کشور از قوم سینهالی هستند. که قومی است آریایی که از شمال هند به سریلانکا نقل مکان کرده است. ۱۱ درصد از مردم سریلانکا نیز از تبار تامیل هستند که قومی است دراویدی ۷۰ درصد از مردم سریلانکا بودایی، ۱۳ درصد هندو و ۱۰ درصد مسلمان هستند. این کشور از نظر جمعیتی در رتبه پنجاه و هشتم کشورهای جهان قرار دارد.
پول رسمی کشور سریلانکا روپیه است که هر روپیه به ۱۰۰ سنت تقسیم میشود و این واحد پولی زیر نظر بانک مرکزی سریلانکا می باشد.
سریلانکا منبع ادویه است و بسیاری از ادویه های معروف مثل دارچین، زنجبیل و وانیل در این کشور تولید می شود.
سیستم اقتصادی سریلانکا مبنی بر اقتصاد آزاد برنامه ریزی شده و سیاست ترغیب و توسعه صادرات یکی از هدف های عمده سیاست اقتصادی این کشور است. چای، منسوجات، پوشاک، کائوچو، نارگیل، سنگ های قیمتی، ادویه‌جات و قهوه منابع اصلی صادرات سریلانکا هستند.
در زیر تصاویری از این کشور قرار داده شده است:
سیگیرییا
سیگیرییا یک منطقهٔ باستانی در ناحیه متاله است که در نزدیکی شهرک دامبولا در استان مرکزی سریلانکا قرار دارد.
Dambulla Royal Cave Temple and Golden Temple
معابدی در غار دارای آثار هنری و یادگاری
Yala National Park
پارک ملی در سریلانکا شامل پلنگ، فیل و پرندگان، به‌همراه مکان باستانی بودایی سیتول‌پاوا.