رئیس دفتر نمایندگی نداجا در استان یزد در گفتگویی صمیمانه با راه افتخار گفت : متأسفانه بعضی افراد با ساده لوحی و برخی نیز با غرض‌ورزی آب به آسیاب دشمن می‌ریزند.
ناخدا نصیری تصریح کرد : تلاش یکایکِ ما در ارتش، همواره برای سربلندی کشورمان بوده، هست و خواهدبود و این مسألهء جدیدی نیست، بلکه ریشه در تاریخ این سرزمین داشته و مردم ما نیز به آن باور دارند.
معمولاً مقامات ارتش مصاحبه نمی‌کنند و در پشت تریبون قرار نمی‌گیرند و برای این مسأله دو دلیل قاطع دارند: ۱٫ فعالیت ارتش در بحث امنیت است و صحبت از میزان توانمندی‌ها و دستاوردهای دفاعی و امنیتی نشانگر میزان قدرت بازدارندگی کشور بوده و اطلاع دشمن از این میزان، باعث آسیب پذیر شدن قدرت دفاعی خواهدبود. در توضیح بیشتر به بیان عامیانه، مثلاً اگر بیائیم و بگوییم “ما تا آنجا توان داریم که حتی اگر مجبور باشیم در آنِ واحد با ۳ نفر کُشتی بگیریم، بازهم می‌توانیم حریفان را شکست دهیم” خب دشمن با همین اطلاع ساده از توانمندی ما برنامه ریزی می‌کند تا ما مجبور شویم در آنِ واحد با ۴ نفر کشتی بگیریم! آن وقت چه می‌شود؟!
۲٫ هستند کسانی‌که با نیت خرابکاری و یا شاید صرفاً برای جلب توجه عمومی، به دنبال استخراج نکات خاص در صحبت‌های افراد صاحب منصب بوده و همواره کلام عادی، ساده و معمولی مقامات را تفسیر می‌کنند. همان‌گونه که در ابتدای صحبتم گفتم این‌ها خواسته یا ناخواسته آب به آسیاب دشمن می‌ریزند، بی‌خود و بی‌جهت به دنبال کلیدواژه ها می‌گردند و باعث ایجاد بدبینی نسبت به مسؤولین می‌شوند. البته در این خصوص برخی مسوولین که در سال‌های اخیر تعدادشان هم زیاد شده، مقصر هستند و نمی‌خواهم اینجا بی‌مسئولیتی هایشان را توجیه کنم اما صحبت سر کسانی است که جان بر کف برای حفظ این آب و خاک تلاش کرده‌اند و پیشینهء خدمتشان برای ما محرز است.
دشمن موافق حضور افراد سالم و وطن پرست در رأس امور نیست چون اگر اینچنین افرادی بالای سر کارها باشند، منافعش به خطر می‌افتد. خب وقتی این‌ها به مقامات بالا دست پیدا می‌کنند بهترین راه چیست؟ من به شما می‌گویم : اولین مرحله کارشکنی توسط عواملشان در به نتیجه رسیدن کار آن مسوول است. دومین راهکار ترور شخصیتی و تخریب وجهه، مقبولیت و محبوبیت آن مسوول در اذهان عمومی است. اگر هیچ کدام از این روش‌ها به نتیجه نرسید، سومین راه حذف فیزیکی خواهد بود.
در این مورد بخصوص یعنی امیر سیاری، یک مصاحبه‌ای انجام شد و معاندین برای ایجاد نفاق، سریعاً شروع به حاشیه سازی کردند. این وسط خبرگزاری جمهوری اسلامی دو اشتباه مرتکب شد و به این حاشیه سازی ها دامن زد.
اولین اشتباه توسط سانسورچی هایی رخ داد که مصاحبه ۹۰ دقیقه‌ای را با احتمالاً هدف گزیده کاری، به کلیپی حدوداً ۱۵ دقیقه‌ای تبدیل کردند. خب واضح است که فضا برای گمانه‌زنی‌های بداندیشان فراهم می‌شود که “در بقیه صحبت‌ها چه چیزهایی مطرح شده که نباید علنی می‌شد” و این‌گونه حاشیه سازی اول رخ داد.
دومین اشتباه، حذف همان کلیپ کوتاه شده از خروجی خبرگزاری بود که باعث شد بیشتر به حاشیه‌ها دامن زده شود. این بار حتی از سوی کسانی‌که به عنوان مسوول رده های میانی کشور هستند نیز این سوال مطرح شد که “مگر در صحبت‌های گزیده شده چه چیزهایی بود که انتشار آن به مصلحت تشخیص داده نشد؟!”
جالب است که ایشان در همان کلیپ منتشرشده به این نکات اشاره می‌کند اما کو گوش شنوا؟! برخی دوست دارند فقط آن چیزی را بشنوند که خواستهء دلشان است. اینان همان کسانی هستند که هیچگاه چرایی موضوعات را درک نکرده و هیچ چیز را بررسی نمی‌کنند، بلکه فقط با شنیدن موضوعی و انتقال آن به شخصی دیگر به تبدیل شدن یک کلاغ به چهل کلاغ کمک می‌کنند.
حضرت حافظ در بین اشعار خود، جایی بیان می‌کند :”عشقت رسد به فریاد اَر خود به سانِ حافظ /قرآن ز بَر بخوانی با چارده روایت” ببنید قرآنی که کلام خداست را می‌شود با چهارده نگاه مختلف و متفاوت تفسیر کرد چه برسد به کلام بندهء خدا!! ایشان هرچه گفت مغرضان نسبت دادند به این نهاد و آن سازمان و فلان شخصیت و بهمان مسوول! حالا اگر به طور مثال ایشان می‌گفت نتوانستم به موقع در جمع شما حاضر شوم چون ماشینم خراب شد، فوراً می‌گفتند منظورش کیفیت بد خودروهای داخلی بود و دیگر کسی به سراغ بررسی خارجی یا داخلی بودن خودرو ایشان نمی‌رفت!
وقتی خبرنگار از قول برخی می‌گوید : “ارتش در جنگ نبوده و ظاهراً همه چیز توسط بسیج و سپاه رقم خورده” ایشان هم تلویحاً وجود این نظر در جامعه را تایید کرده و علت اصلی این دیدگاه را به پخش برنامه‌ای تلویزیونی بنام روایت فتح و سخنان نافذ و اثر گذار شهید آوینی نسبت می‌دهند و همچنین اشاره می‌کنند که – با توجه به نوپا بودن بسیج و سپاه در ابتدای جنگ، طبیعی است که مقررات موجود، چندان بر پایه قوانین سخت‌گیرانه ای همچون قوانین ارتش بنیانگذاری نشده – وجود دوربین عکاسی و فیلمبرداری در عملیات‌هایشان ممنوع نبود. پس سپاه و بسیج به روش خود برای ثبت و ضبط تاریخ، عکسبرداری و فیلمبرداری کردند و الان امکان نمایش آن را دارند اما در ارتش محدودیت‌هایی در این زمینه وجود دارد که قطعاً موجب منافع یا حداقل مانع آسیب در آتی خواهد بود.
در هیچ جای صحبت امیر سیاری هم مطرح نشد که “چرا شهیدآوینی و همکارانشان با دوربین های عکاسی و فیلمبرداری در بین رزمندگان حضور داشته‌اند” بلکه از توانمندی آن شهید عزیز هم به درستی تمجید شد اما مغرضین، افکار عمومی را به این سمت سوق دادند که منظور ایشان این بوده که “اجازه دادند سپاه فیلمبرداری کند، ولی ارتش نه!” چون این‌گونه بیشتر آب گل‌آلود می‌شد و بهتر می‌توانستند ماهی بگیرند!
ای کاش این کلیپ کوتاه، از خروجی سایت خبرگزاری جمهوری اسلامی حذف نمی‌شد که این‌گونه به شایعات دامن نمی‌زد. مگر می‌شود فرماندهی که بیش از ۱۰ سال فرمانده یکی از نیروهای پویای ارتش بوده و مورد اعتماد رهبری است، کسی که جانباز جنگ تحمیلی و نبرد خرمشهر است، کسی که همواره پا در رکاب و حاضر یراق است را این‌گونه در مظان اتهام قرار داد و بعد هم شایعات بعدی در فضای مجازی که از این و آن شکایت شده و هزار حرف و حدیث دیگر!
همین است که می‌گویند شنونده باید عاقل باشد! امیدوارم خوانندگانتان صحبت‌های ایشان را بشنوند تا اگر شبهه‌ای بابت صحبت‌های من دارند، با دیدن این مصاحبه برطرف شود.